Arhitektura transformira grad u vertikalne šume

Arhitekt Stefano Boeri oduvijek je bio opsjednut stablima. Još kao dječak oduševljavao se knjigom “Il Barone Rampante” (“Barun u stablima”), u kojoj se jedan mladić diže u svijet stabala i daje zavjet da se nikad neće vratiti.

Boeri smatra da su stabla pojedinci, imaju svoju evoluciju, biografiju i neponovljivi oblik. Zato su ovom arhitektu stabla postala nepresušna inspiracija za stvaranje novih građevina.

U svom gradu, Milanu, stvorio je kompleks građevina u zelenilu ili zelenilo u građevinama. Fasadu je pretvorio u žive organizme koji dišu zajedno sa svojim stanarima.

Projekt se sastoji od dva stambena tornja – visine 80 metara i 112 metara koji su postali domaćini za oko 20.000 stabala, grmlja i biljaka. Što bi značilo da na svakog stanovnika zgrade dolazi više od 40 biljaka.

Ova građevina apsorbira više od 30 tona ugljičnog dioksida i proizvede 19 tona kisika godišnje.