Plesna predstava “id” bavi se Freudovskim strukturama ličnosti, idom i superegom, u koreografiji Anđele Bugarije i Svena Bahata, dramaturgiji i režiji Tene Gašparac te s autorskom glazbom Buge Bosanac.

Id je instinkt, impuls koji pokreće, povezuje, generira pokret. Unutarnji sukob između ida i superega, nagona i pravila, instinkta i morala, reflektira se na sam pokret unutar odnosa izvođača.

U ovom plesnom duetu, dodir i fizički kontakt glavni su motivi i sredstva komunikacije koji definiraju razvoj i prirodu nastalih odnosa između dvoje ljudi. Namjera definira impuls, impuls pokreće tijelo, tijelo mijenja formu u odnosu na drugo. Kroz dodir i fizički kontakt prenosi se namjera, a impuls se seli i prodire. Pozicije tijela se mijenjaju i razvija se odnos.
Publici se otvara prostor imaginacije i interpretacije odnosa kroz slike jednakosti, povjerenja, nježnosti, harmonije i podrške. Kroz postavljene slike proizlaze oblici dinamike odnosa plesača, sukoba i sklada, senzualnosti i nježnosti.

Glazba vodi i podržava pokret, stvara i naglašava osjećaj i događajnost, izražava dualnosti kroz opreku organskoga zvuka i elektronike. Ljudski glas, sjetni zvukovi flaute i repetitivnost motiva izraženih na klaviru, prožimaju se sa impersonalnim elektroničkim zvukovima, izražavajući paletu emocija i odnosa koji supostoje u dvama tijelima.